- amainar
- amainar
Se conjuga como: amarInfinitivo:
Gerundio:
Participio:amainar
amainando
amainadoIndicativo presente imperfecto pretérito futuro condicional yo
tú
él, ella, Ud.
nosotros
vosotros
ellos, ellas, Uds.amaino
amainas
amaina
amainamos
amaináis
amainanamainaba
amainabas
amainaba
amainábamos
amainabais
amainabanamainé
amainaste
amainó
amainamos
amainasteis
amainaronamainaré
amainarás
amainará
amainaremos
amainaréis
amainaránamainaría
amainarías
amainaría
amainaríamos
amainaríais
amainaríanTiempos compuestos comunes pretérito perfecto pluscuamperfecto futuro perfecto condicional perfecto yo
tú
él, ella, Ud.
nosotros
vosotros
ellos, ellas, Uds.he amainado
has amainado
ha amainado
hemos amainado
habéis amainado
han amainadohabía amainado
habías amainado
había amainado
habíamos amainado
habíais amainado
habían amainadohabré amainado
habrás amainado
habrá amainado
habremos amainado
habréis amainado
habrán amainadohabría amainado
habrías amainado
habría amainado
habríamos amainado
habríais amainado
habrían amainadoSubjuntivo presente imperfecto futuro yo
tú
él, ella, Ud.
nosotros
vosotros
ellos, ellas, Uds.amaine
amaines
amaine
amainemos
amainéis
amainenamainara o amainase
amainaras o amainases
amainara o amainase
amaináramos o amainásemos
amainarais o amainaseis
amainaran o amainasenamainare
amainares
amainare
amaináremos
amainareis
amainarenImperativo presente (yo)
(tú)
(usted)
(nosotros)
(vosotros)
(ustedes)-
amaina
amaine
amainemos
amainad
amainen
Wordreference Spanish Conjugations Dictionary. 2013.